Astygmatyzm. Na czym polega ta choroba wzroku?
Astygmatyzm jest jedną z najczęstszych wad wzroku. Występuje z mniejszym lub większym nasileniem u większości ludzi, natomiast dopóki nie jest większa niż 0,5 dioptrii – nie wymaga korekcji i nie przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu. Wady powyżej 0,5 dioptrii koryguje się przy pomocy odpowiednio dobranych okularów albo soczewek. Wyjaśniamy, czym dokładnie jest astygmatyzm, jakie są jego objawy i jak wygląda leczenie.
21,41 zł
90,56 zł
22,39 zł
Astygmatyzm – czym jest?
Astygmatyzm, inaczej nazywany niezbornością jest zaburzeniem symetrii obrotowej gałki ocznej, które powoduje powstanie na siatkówce obrazu niepunktowego. Osoby z tą wadą odbierają obraz jako zakrzywiony, pogarsza się jego ostrość i czułość na kontrast. Za stan taki odpowiada wada refrakcji układu optycznego oka, która wynika z tego, że moc refrakcyjna jest różna w poszczególnych przekrojach południkowych. Do objawów astygmatyzmu należą:
- zamglone widzenie z bliska oraz z oddali,
- pionowe linie bardziej wyraźne niż poziome albo odwrotnie,
- mrużenie oczy, by lepiej widzieć,
- zmęczenie oczu podczas wysiłku wzrokowego,
- bóle głowy,
- łzawienie lub pieczenie oczu.
Nieleczony astygmatyzm (albo leczony przy pomocy źle dobranych okularów/soczewek) powoduje zapalenie spojówek, problemy z koncentracją i rozumieniem czytanego tekstu.
Jak diagnozuje się astygmatyzm?
Diagnozę astygmatyzmu może przeprowadzić wyłącznie okulista. Astygmatyzm jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ najczęściej występuje z krótkowzrocznością lub dalekowzrocznością. Do dokładnej i właściwej diagnozy astygmatyzmu konieczne są specjalistyczne badania wykonane na profesjonalnym sprzęcie. Właściwa diagnostyka jest bowiem nieodzowna, by ocenić stan oczu i wdrożyć skuteczne leczenie.
Okulista podczas badania, oprócz określenia wady refrakcji, określa także krzywiznę rogówki przy pomocy keratoskopu albo bardziej dokładnej wideokeratografii komputerowej. Bada także promień krzywizny i moc łamiącą rogówki przy pomocy oftalmometru Javala. Do diagnozy wykorzystuje się także badania komputerowe, które umożliwiają sporządzenie dokładnej mapy topograficznej rogówki, co ułatwia dobranie odpowiednich okularów lub soczewek służących korekcji astygmatyzmu. Choć badanie te brzmią nieco groźnie, są całkowicie bezbolesne – polegają jedynie na obserwacji oka przy użyciu różnych przyrządów.
Jak leczy się astygmatyzm?
Leczenie astygmatyzmu może przybrać dwie formy: korekcję przy pomocy odpowiednio dobranych pomocy optycznych lub całkowite wyeliminowanie wady przy pomocy metod chirurgicznych i laserowych.
Leczenie zachowawcze astygmatyzmu polega na wprowadzeniu odpowiedniej soczewki, której moc zmienia się wzdłuż przekrojów w sposób odwrotny do astygmatyzmu oka. Soczewka taka nazywana jest cylindryczną. Natomiast metody chirurgiczne, które stosuje się w leczeniu astygmatyzmu to laserowe zabiegi refrakcyjne rogówki, nacięcia relaksacyjne rogówki oraz chirurgia soczewki wymiana przeziernej soczewki ze wskazań refrakcyjnych, usunięcie zaćmy w przypadku pojawienia się początkowych zmętnień.
Choć nie wiadomo dokładnie skąd bierze się astygmatyzm, metody jego leczenia są na tyle zaawansowane, że osobom z tą wadą można w bardzo łatwy sposób pomóc.
mgr farm. Szymon Dybalski
Ukończył studia na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Od 5 lat wykonuje swój zawód mając czynny kontakt z pacjentem, przy czym od 4 lat pełni funkcję specjalisty w dziedzinie farmacji w Aptece Melissa, udzielając pacjentom merytorycznych wideoporad oraz publikując eksperckie artykuły w Strefy Wiedzy. W pracy farmaceuty najbardziej ceni sobie kontakt z pacjentem, możliwość niesienia pomocy oraz rozwiewania wątpliwości dotyczących zamienników leków, dawkowania, realizacji recept i innych nurtujących kwestii związanych z farmakoterapią. Dziedziną, w której się kształci i wciąż poszerza swoją wiedzę jest prawo farmaceutyczne. Czas poza pracą uwielbia spędzać z rodziną, a w wolnych chwilach stawia na aktywność – zazwyczaj wybiera bieganie, wspinaczkę oraz długie spacery z psem, dzięki któremu zainteresował się tematem zwierzęcej behawiorystyki.
