Leczenie ran

Jak przebiega proces gojenia się ran?

Na skutek zranienia, organizm człowieka uruchamia kaskadę mechanizmów prowadzących do odtworzenia uszkodzonej tkanki:

• Powstanie skrzepu, dzięki któremu tamowany jest wypływ krwi a rana zostaje natychmiast zasklepiona (etap ten może być zaburzony w przypadku przyjmowania leków rozrzedzających krew przez osoby znajdujące się w grupie ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych lub u osób z wrodzonym niedoborem czynników krzepnięcia).
• Powstanie stanu zapalnego do którego napływają komórki odpornościowe. Granulocyty i limfocyty oczyszczają ranę z resztek tkankowych oraz bakterii chorobotwórczych.
• Odbudowa rany poprzez aktywację fibroblastów -  komórek wytwarzających kolagen. Ten ostatni służy do regeneracji tkanki łącznej i odbudowy naczyń krwionośnych.

Jak powinno wyglądać opatrywanie ran?

• W przypadku niegroźnych zranień można samemu opatrzyć powstałą ranę, pod warunkiem, że dysponujemy odpowiednimi materiałami opatrunkowymi. W przypadku drobnych ran i otarć, należy zdezynfekować zmienione miejsce i nałożyć opatrunek.
• Jeśli krwawienie jest obfite, to zdarzenie traktujemy jak wypadek i wzywamy wykwalifikowaną pomoc.
• Bardzo ważnym punktem jest zdezynfekowanie zranionego miejsca przy pomocy wody utlenionej lub innych środków np. Octeniseptu. W niezainfekowanych ranach proces gojenia zachodzi szybciej. W przypadku dużych ran dezynfekujemy najpierw brzegi a później samą ranę.
• Nałożyć uciskający opatrunek z gazy jałowej i obandażować. Ucisk ma na celu zmniejszenie wypływu krwi.
• W czasie opatrywania kończyny, należy unieść ją do góry, by zmniejszyć krwawienie.

Trudniejsze w leczeniu są rany będące powikłaniem chorób. Do takich należą odleżyny, stopa cukrzycowa czy owrzodzenie żylne goleni. Również rany po oparzeniu lub rany pooperacyjne wymagają specjalistycznego leczenia. Liczne badania nad procesem gojenia ran, zaowocowały nowymi opatrunkami. Mowa tu o opatrunkach hydrokoloidowych, które:

• stwarzają wilgotne środowisko w ranie, dzięki czemu proces gojenia zachodzi prawie dwukrotnie szybciej,
• pobudzają oczyszczanie rany, tworząc odpowiednie środowisko dla procesu fagocytozy i działalności enzymów mających na celu usuwanie obumarłej tkanki z rany,
• utrzymują lekko kwaśne pH rany, co zapobiega infekcjom,
• wykazują właściwości termoregulujące, a więc utrzymują optymalną ciepłotę w obrębie zranionego miejsca,
• mają zdolność pochłaniania wysięku z rany wraz z toksycznymi wydzielinami (nadają się do ran zainfekowanych)
• dobrze ochraniają zranione miejsce przed dostępem brudu, bakterii oraz fizjologicznych wydzielin takich jak mocz, kał czy pot,
• sprawdzą się zarówno w przypadku ran suchych jak i sączących.

Niezwykłe właściwości opatrunków hydrożelowych

Opatrunki hydrożelowe dają pacjentowi większy komfort, ponieważ:

• nie przylegają do rany, przez co dają się od niej łatwo oddzielić – zmiana opatrunku jest mniej bolesna i bezstresowa,
• są wodoodporne, dlatego nie ograniczają pacjenta w wykonywaniu codziennych zabiegów związanych z higieną,
• mogą być przezroczyste, co umożliwia obserwację etapów gojenia,
• ich różnorodność pozwala dobrać leczenie do każdego typu rany,
• są zmieniane co 2-6 dni od momentu nałożenia.

Opatrunki hydrokoloidowe występują również z dodatkiem srebra, które użyte w ilościach bezpiecznych dla pacjenta, wykazuje jednocześnie silne działanie przeciwbakteryjne. Tego typu opatrunki znajdują zastosowanie w przypadku ran zainfekowanych. Uzupełnieniem leczenia mogą być również żele hydrokoloidowe o właściwościach podobnych do opatrunków tego samego rodzaju (np. żel Hydrosil)

Koszt opatrunków hydrokoloidowych jest wyższy od tych tradycyjnych. Mimo to, mogą okazać się korzystniejszym wyborem ze względu na krótszy czas procesu gojenia, rzadsze zmiany a nade wszystko komfort pacjenta. Niektóre z nich podlegają refundacji.

Sorbalgon, Atrauman Ag, Aquacel Ag (leczenie oparzeń), Zetuvit to tylko niektóre  z wielu rodzajów opatrunków hydrokoloidowych dostępnych na półkach aptecznych.