KERENDIA 10 mg - 14 tabletek powlekanych

Opis:

Lek Kerendia jest stosowany w leczeniu dorosłych z przewlekłą chorobą nerek (stadium 3 i 4, z nieprawidłowością w postaci obecności białka o nazwie albumina w moczu) powiązaną z cukrzycą typu 2.
Przewlekła choroba nerek jest długotrwałą chorobą. Nerki coraz gorzej radzą sobie z usuwaniem produktów przemiany materii i płynów z krwi.
Cukrzyca typu 2. występuje, gdy organizm nie jest w stanie utrzymać prawidłowego stężenia cukru we krwi. Organizm pacjenta nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu insuliny lub nie może insuliny prawidłowo wykorzystywać. Prowadzi to do wysokiego stężenia cukru we krwi.

Skład:

Substancją czynną leku jest finerenon - każda tabletka leku zawiera 10 mg finerenonu.
Pozostałe składniki to:
- rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza 2910, laktoza jednowodna, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan
- otoczka tabletki: hypromeloza 2910, tytanu dwutlenek, talk, żelaza tlenek czerwony (E 172)

Dawkowanie:

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zalecana i maksymalna dawka dobowa tego leku to 1 tabletka 20 mg.
- Dawka początkowa zależy od tego, jak dobrze pracują nerki pacjenta. Aby to sprawdzić, lekarz zleci badanie krwi. Wyniki pomogą lekarzowi w podjęciu decyzji, czy pacjent może rozpocząć leczenie od 1 tabletki 20 mg lub 10 mg raz na dobę.
- Po 4 tygodniach lekarz ponownie zleci badanie krwi. Lekarz podejmie decyzję o prawidłowej dawce dla pacjenta. Może to być 1 tabletka 20 mg lub 10 mg raz na dobę.
Lekarz może również zalecić przerwanie lub zaprzestanie stosowania leku Kerendia.

Działanie:

Lek Kerendia zawiera substancję czynną finerenon. Finerenon działa poprzez blokowanie działania określonych hormonów (mineralokortykosteroidów), które mogą uszkadzać nerki i serce.
Lek Kerendia jest stosowany w leczeniu dorosłych z przewlekłą chorobą nerek (stadium 3 i 4, z nieprawidłowością w postaci obecności białka o nazwie albumina w moczu) powiązaną z cukrzycą typu 2.

Wskazania:

Produkt leczniczy Kerendia jest wskazany w leczeniu przewlekłej choroby nerek (z albuminurią) powiązanej z cukrzycą typu 2. u dorosłych.

Przeciwskazania:

- jeśli pacjent ma uczulenie na finerenon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli pacjent przyjmuje leki należące do grupy „silnych inhibitorów CYP3A4”, np.: itrakonazol lub ketokonazol; rytonawir, nelfinawir lub kobicystat; klarytromycynę, telitromycynę; nefazodon.
- jeśli u pacjenta występuje choroba Addisona

Działania niepożądane:

Działania niepożądane, które lekarz może stwierdzić na podstawie wyników badań krwi
- bardzo często: duże stężenie potasu (możliwe objawy dużego stężenia potasu we krwi to: osłabienie lub zmęczenie, nudności, drętwienie rąk i warg, skurcze mięśni, zmniejszenie częstości tętna).
- często: małe stężenie sodu (możliwe objawy małego stężenia sodu we krwi to: nudności, zmęczenie, ból głowy, dezorientację); osłabienie siły mięśniowej, skurcze sprowokowane lub nie; zmniejszenie zdolności nerek do filtrowania krwi (zmniejszenie współczynnika przesączania kłębuszkowego).
- niezbyt często: zmniejszenie stężenia białka (hemoglobiny), które znajduje się w czerwonych krwinkach.

Inne działania niepożądane
często: niskie ciśnienie tętnicze krwi (możliwe objawy niskiego ciśnienia tętniczego krwi to: zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, omdlenie); swędzenie (świąd)

Ostrzeżenia i środki ostrożności:

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Kerendia należy omówić to z lekarzem, jeśli
- kiedykolwiek powiedziano pacjentowi, że występuje u niego wysokie stężenie potasu we krwi;
- występują ciężkie zaburzenia czynności nerek lub niewydolność nerek;
- występują umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
- łagodna, umiarkowana lub ciężka niewydolność serca. Występuje, gdy serce nie pompuje krwi tak dobrze, jak powinno. Nie wypompowuje ono wystarczającej ilości krwi z serca w jednym uderzeniu.

Stosowanie innych leków:

Podczas przyjmowania leku Kerendia nie wolno przyjmować leków, które należą do grupy „silnych inhibitorów CYP3A4”. Jeśli pacjent przyjmuje inne leki podczas przyjmowania leku Kerendia, należy powiedzieć o tym lekarzowi, w szczególności
- jeśli pacjent przyjmuje np.: amiloryd lub triamteren; eplerenon, esakserenon, spironolakton lub kanrenon; trimetoprim lub skojarzenie trimetoprimu i sulfametoksazolu; suplementy potasu, w tym niektóre substytuty soli
lub jeśli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi. Leki te mogą być niebezpieczne dla pacjenta.
- jeśli pacjent przyjmuje np.: erytromycynę; werapamil; fluwoksaminę; ryfampicynę; karbamazepinę, fenytoinę lub fenobarbital; ziele dziurawca (Hypericum perforatum); efawirenz;
lub jeśli pacjent przyjmuje inne leki należące do tych samych grup leków co wymienione powyżej (niektóre „inhibitory” i „induktory CYP3A4”). Może wystąpić więcej działań niepożądanych lub działanie leku Kerendia może nie być takie jak oczekiwane.
- jeśli pacjent przyjmuje kilka innych leków obniżających ciśnienie krwi. Lekarz może uznać za konieczne obserwację ciśnienia krwi.

Stosowanie z jedzeniem i piciem:

Podczas przyjmowania leku Kerendia nie należy jeść grejpfrutów ani pić soku grejpfrutowego. W przypadku spożywania grejpfrutów lub picia soku grejpfrutowego stężenie finerenonu we krwi pacjenta może być za duże. Może wystąpić więcej działań niepożądanych.

Ciąża i karmienie piersią:

Nie należy przyjmować tego leku w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.
Nie należy karmić piersią podczas przyjmowania tego leku. Może to zaszkodzić dziecku.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży:

Nie należy podawać tego leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie wiadomo, czy jest bezpieczny i skuteczny w tej grupie wiekowej.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn:

Lek Kerendia nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.