KETOPROFEN-SF 50 mg/ml roztwór do wstrzykiwań - 10 ampułek a 2 ml

Leczenie objawowe zapalnych i zwyrodnieniowych schorzeń reumatycznych (reumatoidalne zapalenie stawów, osteoartrozy). Łagodzenie niektórych zespołów bólowych (bóle o umiarkowanym nasileniu, bolesne miesiączkowanie). Wskazaniami do podawania domięśniowego Ketonalu jest  choroba zwyrodnieniowa stawów, reumatoidalne zapalenie stawów i bóle o umiarkowanym nasileniu. Natomiast  wskazaniami do podawania dożylnego są  bóle po zabiegach chirurgicznych.

Lek można podać osobom dorosłym i dzieciom po 15 roku życia. Podanie domięśniowe: 100 mg - 1–2 razy na dobę. W razie potrzeby lekarz uzupełni leczenie pozajelitowe leczeniem doustnym lub przezskórnym. Dawka maksymalna wynosi 200 mg na dobę. Podanie dożylne może być stosowane jedynie w warunkach szpitalnych. Po odpowiednim rozcieńczeniu 100–200 mg we wlewie dożylnym trwającym 30–60 minut lub we wlewie ciągłym trwającym 8 godzin. Dawka maksymalna wynosi 200 mg na dobę.

Możliwe skutki uboczne:

Najczęściej występują: nudności, wymioty, niestrawność, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, zaparcia, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, krwawienie z przewodu pokarmowego, smołowate stolce, krwawe wymioty, choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, niekiedy z krwawieniem i perforacją (niekiedy ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku), zaostrzenie zapalenia okrężnicy, zaostrzenie choroby Leśniowskiego i Crohna, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby. Możliwe: bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność, rzadko drgawki, zaburzenia nastroju, zaburzenia widzenia, szumy uszne. Mogą również wystąpić: niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, obrzęki, zaburzenia hematologiczne, w tym niedokrwistość, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość, wydłużenie czasu krwawienia, zahamowanie czynności szpiku kostnego (jeżeli wystąpią objawy takie jak: gorączka, ból gardła, objawy grypopodobne, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, zmęczenie, krwawienie z nosa, siniaki, wybroczyny lub plamica należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, ponieważ mogą to być pierwsze objawy zaburzeń hematologicznych). Możliwe zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, hiperkaliemia, obrzęki. Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, świąd, nadwrażliwość na światło, reakcje fototoksyczne, łysienie) i reakcje anafilaktyczne, w tym stanowiący zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny (nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, krtani, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie), skurcz oskrzeli, napad astmy oraz ciężkie reakcje skórne: martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona. Długotrwałe stosowanie ketoprofenu w dużych dawkach może zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru. 

Poinformuj lekarza:

Jeśli masz nadwrażliwość na ketoprofen lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), czynną chorobę wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, zaburzenia funkcji wątroby i/lub nerek. Jeżeli przyjmujesz inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, doustne leki przeciwzakrzepowe, preparaty litu, metotreksat, leki moczopędne, leki obniżające ciśnienie krwi, sole potasu, cyklosporynę, takrolimus, trimetoprym, leki  hamujące agregację płytek krwi, leki blokujące receptory β-adrenergiczne, domaciczne środki antykoncepcyjne. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych preparatach, nawet tych dostępnych bez recepty. Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Lek można stosować w I i II trymestrze ciąży jednie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. Stosowanie leku w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Kobiety karmiące nie powinny stosować leku.