LATUDA 0,037 g - 28 tabl.

Wskazania:

Atypowy lek przeciwpsychotyczny, pochodna piperazyny. Stosowany w leczeniu schizofrenii u dorosłych.

Dawkowanie:

Zalecana dawka początkowa lurazydonu wynosi 37 mg raz na dobę. Nie ma konieczności wstępnego dostosowania dawki. Produkt ten jest skuteczny w zakresie dawek od 37 do 148 mg raz na dobę. Dawka powinna być zwiększana w oparciu o ocenę lekarza i obserwowaną odpowiedź kliniczną. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 148 mg. Pacjenci stosujący dawki większe niż 111mg raz na dobę, którzy przerwali leczenie na dłużej niż 3dni, powinni wznawiać leczenie od dawki 111mg raz na dobę, stopniowo zwiększając ją do uzyskania dawki optymalnej. W przypadku pozostałych dawek, pacjenci mogą wznowić leczenie w dotychczas stosowanej dawce bez konieczności stopniowego dochodzenia do wcześniejszej dawki.

Możliwe skutki uboczne:

Ciężka reakcja alergiczna objawiająca się gorączką, obrzękiem ust, twarzy, warg lub języka, dusznością, swędzeniem, wysypką skórną i niekiedy spadkiem ciśnienia krwi. Reakcje takie są obserwowane rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów). Ciężka wysypka z pęcherzami na skórze, w obrębie ust, oczu oraz narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona). Gorączka, pocenie się, sztywność mięśni i zaburzenia świadomości. Mogą to być objawy stanu nazywanego złośliwym zespołem neuroleptycznym. Reakcje te występują rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów). Zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie nóg), które to zakrzepy mogą przepłynąć naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. Jeżeli u pacjenta wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy natychmiast zwrócić się po poradę lekarską. Mogą także wystąpić następujące działania niepożądane: bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów): uczucie niepokoju i niemożność siedzenia nieruchomo senność.Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów): Parkinsonizm: jest to ogólny termin medyczny obejmujący wiele objawów, takich jak zwiększone wydzielanie śliny; ślinienie się; drżenie mięśni przy zginaniu kończyn; spowolnione, ograniczone lub upośledzone ruchy ciała; brak ekspresji twarzy; napięcie mięśni, sztywność szyi; sztywność mięśni; chodzenie drobnymi, szybkimi krokami, z powłóczeniem nogami, i brak normalnych współruchów ramion przy chodzeniu; uporczywe mruganie oczami w reakcji na stukanie w czoło (nieprawidłowy odruch) zaburzenia mowy, nietypowe ruchy mięśni; zespół objawów określanych jako objawy pozapiramidowe (ang. EPS), do których należą nietypowe, bezcelowe mimowolne ruchy mięśni zawroty głowy skurcze i sztywność mięśni nudności, wymioty wysypka i swędzenie niestrawność suchość w ustach lub nadmierne ślinienie się ból brzucha trudności ze snem, zmęczenie, pobudzenie i lęk przyrost masy ciała zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej (enzymu występującego w mięśniach) wykazane w badaniach krwi zwiększenie stężenia kreatyniny (wskaźnika czynności nerek) wykazane w badaniach krwi. Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów): niewyraźna mowa koszmary senne bóle mięśni bóle stawów problemy z chodzeniem usztywniona postawa ciała zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi, zwiększenie stężenia glukozy we krwi (cukier we krwi), zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (wykazane w badaniach krwi) zwiększone ciśnienie krwi spadek ciśnienia krwi przy wstawaniu, co może spowodować omdlenie szybkie bicie serca przeziębienie uderzenia gorąca nieostre widzenie osłabienie apetytu potliwość ból podczas oddawania moczu niekontrolowane ruchy ust, języka i kończyn (późne dyskinezy) niskie stężenie sodu we krwi, mogące powodować zmęczenie i dezorientację, drżenie mięśni, drgawki i śpiączkę (hiponatremia). brak energii (letarg) gazy jelitowe ból szyi ból pleców. Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów): rabdomioliza, czyli rozpad włókien mięśniowych, prowadzący do uwolnienia zawartości włókien mięśniowych (mioglobiny) do krwioobiegu, co objawia się bólem mięśni, nudnościami, uczuciem splątania, nieprawidłową szybkością i rytmem pracy serca i, ewentualnie, ciemną barwą moczu zwiększenie liczby eozynofilów (pewnego typu białych krwinek) opuchlizna pod powierzchnią skóry (obrzęk naczynioruchowy). Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby białych krwinek (zwalczających zakażenia) oraz czerwonych krwinek (które rozprowadzają tlen w organizmie) rozmyślne samouszkodzenie ciała nagłe uczucie lęku zaburzenia snu uczucie wirowania napady padaczkowe ból w klatce piersiowej występowanie nieprawidłowych impulsów nerwowych w sercu powolna praca serca biegunka trudności z przełykaniem podrażnienie błony śluzowej żołądka niewydolność nerek u noworodków widoczne mogą być takie objawy, jak pobudzenie, nasilenie lub osłabienie napięcia mięśni, drżenie mięśni, senność, problemy z oddychaniem lub karmieniem nieprawidłowe powiększenie piersi, ból piersi, wydzielanie mleka z piersi problemy z erekcją bolesne krwawienia miesięczne lub brak krwawień nagły zgon związany z chorobą serca.W grupie osób w podeszłym wieku z otępieniem zaobserwowano niewielki wzrost liczby zgonów pacjentów przyjmujących leki przeciwko schizofrenii w porównaniu do pacjentów nieprzyjmujących tych leków.

Poinformuj lekarza:

Jeśli masz nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, równoległe stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 (np. boceprewir, klarytromycyna, kobicystat, indynawir, itrakonazol, ketokonazol, nefazodon, nelfinawir, pozakonazol, rytonawir, sakwinawir, telaprewir, telitromycyna, worykonazol) lub silnych induktorów CYP3A4 (np. karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, ryfampicyna, ziele dziurawca).