Wskazania:
Leczenie dorosłych pacjentów z chorobą Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu.
Dawkowanie:
Doustnie. Leczenie powinien rozpocząć i nadzorować lekarz mający
doświadczenie w diagnostyce i terapii choroby Alzheimera. Leczenie można
rozpocząć tylko wówczas, gdy osoba sprawująca opiekę zapewni stały
nadzór nad przyjmowaniem leku przez pacjenta. Rozpoznanie należy
postawić zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Należy
regularnie oceniać tolerancję i dawkowanie memantyny, szczególnie w
ciągu pierwszych 3 mies. leczenia. Następnie należy regularnie oceniać
działanie terapeutyczne memantyny oraz tolerancję leczenia przez
pacjenta zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Leczenie
podtrzymujące można prowadzić tak długo, jak długo utrzymuje się
korzystne działanie terapeutyczne i pacjent dobrze toleruje leczenie.
Przerwanie leczenia należy rozważyć, gdy brak oznak działania
terapeutycznego lub w przypadku złej tolerancji leczenia. Dorośli.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg na dobę. W celu zmniejszenia ryzyka
wystąpienia działań niepożądanych, w ciągu pierwszych 3 tyg. leczenia
dawkę należy zwiększać stopniowo, o 5 mg co tydzień, do chwili
osiągnięcia dawki podtrzymującej, zgodnie z następującym schematem: 1.
tydz. (dzień 1-7): 5 mg na dobę przez 7 dni; 2. tydz. (dzień 8-14): 10
mg na dobę przez 7 dni; 3. tydz. (dzień 15-21): 15 mg na dobę przez 7
dni; począwszy od 4. tyg.: 20 mg na dobę. Zalecana dawka podtrzymująca
wynosi 20 mg na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów
powyżej 65 lat zalecana dawka dobowa wynosi 20 mg na dobę zgodnie z
opisanym powyżej schematem. U pacjentów z nieznacznie zaburzoną
czynnością nerek (klirens kreatyniny 50-80 ml/min) modyfikacja dawki nie
jest wymagana. U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek
(klirens kreatyniny 30-49 ml/min) dawka dobowa powinna wynosić 10 mg.
Jeśli przynajmniej przez 7 dni leczenie jest dobrze tolerowane, to dawkę
można zwiększyć do 20 mg na dobę zgodnie ze standardowym schematem. U
pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 5-29
ml/min) dawka dobowa powinna wynosić 10 mg. U pacjentów z nieznacznym
lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A i B w skali
Child-Pugh) nie ma potrzeby modyfikacji dawki. Nie zaleca się stosowania
u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Preparat nie jest zalecany
do stosowania u dzieci poniżej 18 lat ze względu na brak danych
dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Sposób podawania. Preparat należy podawać raz na dobę, o tej samej porze każdego dnia, niezależnie od posiłków.
Możliwe działania niepożądane:
Często: nadwrażliwość na lek, senność, zawroty głowy, zaburzenia
równowagi, nadciśnienie tętnicze, duszność, zaparcia, zwiększenie
aktywności enzymów wątrobowych, bóle głowy. Niezbyt często: zakażenia
grzybicze, splątanie, omamy (głównie u pacjentów z ciężkim nasileniem
Alzheimera), nieprawidłowy chód, niewydolność serca, zakrzepica
żylna/zatorowość, wymioty, zmęczenie. Bardzo rzadko: napady padaczkowe.
Częstość nieznana: reakcje psychotyczne, zapalenie trzustki, zapalenie
wątroby. Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i
samobójstwami - po wprowadzeniu leku do obrotu, u pacjentów leczonych
preparatem, raportowano takie przypadki.
Ograniczenia w stosowaniu:
Ostrożnie stosować u pacjentów z padaczką, z drgawkami w wywiadzie lub u
pacjentów z czynnikami predysponującymi do padaczki. Należy unikać
jednoczesnego stosowania antagonistów kwasu N-metylo-D-asparaginowego,
takich jak amantadyna, ketamina lub dekstrometorfan. Należy uważnie
monitorować stan pacjentów, u których występują czynniki, które mogą
zwiększyć pH moczu, tj. pacjentów z radykalnymi zmianami diety (z
mięsnej na wegetariańską), przyjmujących duże dawki leków alkalizujących
treść żołądkową, z nerkową kwasicą cewkową oraz ciężkimi infekcjami
dróg moczowych wywołanych przez bakterie z rodzaju Proteus. Z
większości badań klinicznych wykluczono pacjentów ze świeżo przebytym
zawałem mięśnia sercowego, z niewyrównaną zastoinową niewydolnością
serca (NYHA III-IV) lub niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym,
dlatego liczba dostępnych danych dotyczących podawania memantyny tym
pacjentom jest ograniczona. Pacjentów z tymi chorobami należy podczas
leczenia poddać wnikliwej obserwacji. Tabletki zawierają laktozę - nie
powinny być stosowane u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.