STRATTERA 60 mg - 28 kaps.

Wskazania:

Strattera jest wskazana w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych oraz u młodzieży jako element pełnego programu leczenia. Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza specjalistę w leczeniu ADHD. Diagnozę należy stawiać zgodnie z klasyfikacją DSM-IV lub wytycznymi zawartymi w ICD-10. 

Dawkowanie:

Lek podawany doustnie. Produkt Strattera można podawać rano w pojedynczej dawce dobowej, niezależnie od posiłków. U pacjentów, u których nie nastąpi odpowiednia odpowiedź kliniczna (tolerancja leku lub skuteczność) podczas przyjmowania produktu Strattera w pojedynczej dawce dobowej, korzystne może być przyjmowanie dwóch równych dawek podzielonych, rano i późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem.  

Możliwe skutki uboczne:

Dzieci i młodzież. Bardzo często mogą się pojawić: zmniejszenie łaknienia; ból głowy, senność; ból brzucha, wymioty, nudności; zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, zwiększenie tętna. Często mogą wystąpić: anoreksja (utrata łaknienia); drażliwość, wahania nastroju, bezsenność; zawroty głowy; zaparcie, niestrawność; zapalenie skóry, wysypka; zmęczenie, letarg; zmniejszenie masy ciała; zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi. Niezbyt często: zachowania samobójcze, agresja, wrogość, chwiejność emocjonalna, wczesne budzenie się; omdlenie, drżenie, migrena; rozszerzenie źrenic; kołatanie serca, częstoskurcz zatokowy; świąd, nadmierne pocenie się, reakcje alergiczne; osłabienie. Zgłoszenia spontaniczne po wprowadzeniu do obrotu: psychoza (w tym halucynacje), pobudzenie; depresja i obniżony nastrój, lęk, tiki; napad drgawek, parestezje, niedoczulica; wydłużenie odstępu QT; zespół Raynauda; nieprawidłowe/podwyższone wyniki testów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby, uszkodzenie wątroby, ostra niewydolność wątroby, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi; uczucie parcia na pęcherz, zatrzymanie moczu; priapizm, ból narządów płciowych u mężczyzn. Dorośli. Bardzo często mogą się pojawić: zmniejszenie łaknienia; bezsenność; suchość w jamie ustnej, nudności; zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, zwiększenie tętna. Często występują: zmniejszenie libido, zaburzenia snu; zawroty głowy, zatokowy ból głowy, parestezja, drżenie; kołatanie serca, częstoskurcz; uderzenia gorąca, ból brzucha, zaparcie, niestrawność, wzdęcie z oddawaniem wiatrów; zapalenie skóry, nadmierne pocenie się, wysypka; bolesne lub trudne oddawanie moczu, uczucie parcia na pęcherz, zatrzymanie moczu; bolesne miesiączkowanie, zaburzenia wytrysku, zaburzenie erekcji, nieregularne miesiączkowanie, zaburzenia orgazmu, zapalenie gruczołu krokowego, ból narządów płciowych u mężczyzn; zmęczenie, letarg, dreszcze; zmniejszenie masy ciała. Niezbyt często: wczesne budzenie się; omdlenie, migrena, uczucie zimna w kończynach; reakcje alergiczne; brak wytrysku. Zgłoszenia spontaniczne po wprowadzeniu do obrotu: zachowania samobójcze, agresja, wrogość, chwiejność emocjonalna, psychoza (w tym halucynacje), pobudzenie, depresja, obniżenie nastroju, lęk, tiki; napady drgawek; wydłużenie odstępu QT, zespół Raynauda; nieprawidłowe/podwyższone wyniki testów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby, uszkodzenie wątroby, ostra niewydolność wątroby, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi; priapizm. 

Poinformuj lekarza:

Nadwrażliwość na atomoksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Atomoksetyny nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO). Atomoksetyny nie należy stosować przez co najmniej 2 tygodnie po zakończeniu 5 leczenia IMAO. Leczenia IMAO nie należy rozpoczynać przez 2 tygodnie po odstawieniu atomoksetyny. Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem, ponieważ w badaniach klinicznych stosowanie atomoksetyny wiązało się ze zwiększeniem częstości występowania rozszerzenia źrenic. Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lub zaburzeniami naczyń mózgowych, u których może nastąpić pogorszenie stanu w przypadku potencjalnie istotnego klinicznie zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi lub tętna (np. zwiększenie ciśnienia o 15 do 20 mmHg lub tętna o 20 uderzeń na minutę). Ciężkie zaburzenia sercowo-naczyniowe mogą obejmować: ciężkie nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, miażdżycę zarostową tętnic, dławicę piersiową, hemodynamicznie istotne wrodzone wady serca, kardiomiopatie, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca potencjalnie zagrażające życiu i kanałopatie (zaburzenia spowodowane nieprawidłowym działaniem kanałów jonowych). Ciężkie zaburzenia naczyń mózgowych mogą obejmować tętniaka lub udar mózgu. Atomoksetyny nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzonym aktualnie lub w przeszłości guzem chromochłonnym nadnerczy. Brak danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu w ciąży. Nie należy stosować preparatu w ciąży, chyba że spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Ze względu na brak badań, unikać stosowania atomoksetyny u kobiet karmiących piersią.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.