POSELA 3 mg - 4 tabletki (import równoległy - DELFARMA)

Opis:

Lek Posela zawiera substancję czynną o nazwie iwermektyna. Jest to lek, który stosuje się w przypadku infekcji wywoływanych przez niektóre pasożyty.

Skład:

Substancją czynną leku jest iwermektyna - jedna tabletka zawiera 3 mg iwermektyny.
Pozostałe składnik to: celuloza mikrokrystaliczna (E 460), skrobia żelowana, kukurydziana, butylohydroksyanizol (E 320), magnezu stearynian (E 470b). 

Dawkowanie:

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Leczenie polega na podaniu jednorazowej dawki.
 - Należy przyjąć liczbę tabletek przepisanych przez lekarza naraz.
- Dawka zależy od rodzaju choroby oraz masy ciała i wzrostu pacjenta.
- Lekarz powie pacjentowi, ile tabletek przyjąć.
Więcej informacji znajdziesz w ulotce.

Działanie:

Stosuje się go w leczeniu:
- infekcji jelit zwanej strongyloidoza jelitowa (anguillulosis) wywoływanej przez pasożyta o nazwie Strongyloides stercoralis.
- zakażeniu krwi zwanym mikrofilaremia spowodowanym „filariozą limfatyczną” wywoływaną zakażeniem niedojrzałymi formami pasożyta o nazwie Wuchereria bancrofti. Lek Posela działa przeciwko niedojrzałym osobnikom pasożyta. Nie działa na dorosłe osobniki pasożyta.
- roztoczy skórnych (świerzbu), które mogą znaleźć się w skórze pacjenta i powodować silne swędzenie. Lek Posela należy przyjmować tylko wtedy, gdy lekarz udowodnił lub podejrzewa, że pacjent może mieć świerzb.
Lek należy przyjmować tylko wtedy, gdy lekarz udowodnił lub podejrzewa, że pacjent może mieć infekcję pasożytniczą.

Wskazania:

- Leczenie strongyloidozy jelitowej (anguillulosis).
- Leczenie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania mikrofilaremii u pacjentów z filariozą limfatyczną wywołaną przez Wuchereria bancrofti.
- Leczenie świerzbu skórnego u ludzi. Leczenie jest uzasadnione, gdy rozpoznanie świerzbu zostało ustalone klinicznie i (lub) na podstawie badania parazytologicznego. Bez formalnej diagnozy leczenie świądu nie jest uzasadnione.

Przeciwskazania:

- jeśli pacjent ma uczulenie na iwermektynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek po zastosowaniu iwermektyny wystąpiły: wysypka skórna o ciężkim nasileniu lub łuszczenie się skóry, pęcherze lub owrzodzenia w jamie ustnej.

Działania niepożądane:

Pacjent powinien przerwać stosowanie iwermektyny i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną, jeśli zauważy u siebie wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów: zaczerwienione, płaskie, tarczowate lub okrągłe plamy na tułowiu, często z położonymi w ich środku pęcherzami, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu. Wystąpienie takich poważnych wysypek skórnych może być poprzedzone gorączką i objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Objawy mogą obejmować: nagła gorączka, nagłe reakcje skórne lub inne poważne reakcje skórne oraz trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpi którekolwiek z powyższych działań niepożądanych, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Inne działania niepożądane
- choroba wątroby (ostre zapalenie wątroby)
- zmiany w niektórych badaniach laboratoryjnych (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie liczby eozynofilów)
- krew w moczu
- zaburzenia świadomości lub śpiączka
Więcej działań niepożądanych znajdziesz w ulotce.

Ostrzeżenia i środki ostrożności:

W związku z leczeniem iwermektyną występowały ciężkie reakcje skórne, w tym zespół StevensaJohnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.
Należy przerwać stosowanie iwermektyny i natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną w przypadku wystąpienia którychkolwiek objawów ciężkich reakcji skórnych.
Należy poinformować lekarza o przebiegu leczenia w przeszłości, jeśli pacjent:
- ma osłabiony układ odpornościowy
- mieszka lub mieszkał w regionie Afryki, gdzie dochodzi do zakażeń ludzi przez pasożyty Loa loa, zwanego również robakiem ocznym
- obecnie mieszka lub mieszkał w regionie Afryki.
Połączone stosowanie cytrynianu dietylokarbamazyny (DEC) w leczeniu współzakażenia Onchocerca volvulus może prowadzić do ryzyka wystąpienia potencjalnie poważnych działań niepożądanych.

Stosowanie innych leków:

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty.

Stosowanie z jedzeniem i piciem:

Nie dotyczy.

Ciąża i karmienie piersią:

Jeśli pacjentka jest w ciąży, powinna przyjmować ten lek tylko, jeśli jest to bezwzględnie konieczne. Pacjentka i lekarz zadecydują o tym podczas konsultacji.
Jeśli pacjentka karmi lub planuje karmić piersią, powinna skonsultować się z lekarzem, ponieważ lek ten przenika do mleka matki. Lekarz może zdecydować o rozpoczęciu leczenia po tygodniu od urodzenia dziecka.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży:

Bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci o masie ciała poniżej 15 kg nie zostało ocenione.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn:

Po zastosowaniu tego leku u pacjenta mogą wystąpić zawroty głowy, senność, drżenie lub uczucie wirowania. W przypadku wystąpienia takich objawów należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.